Week 2 en een beetje 3
Door: Marjolein en Talitha
Blijf op de hoogte en volg Marjolein en Talitha
31 Januari 2014 | Suriname, Paramaribo
Hallo allemaal,
Daar zijn we weer.
Allereerst willen we jullie bedanken voor jullie leuke en lieve reacties!! We vinden het fijn om te weten dat jullie onze reisverslag leuk vinden en dat jullie aan ons denken.
Wat een weken… Ze vliegen om en elke keer als we willen beginnen aan de blog komt er iets leuks tussen. Maar bij deze het is ons gelukt !!
Het is heerlijk om zo te worden opgenomen in de gemeente. We kunnen fijn met alle broeders en zusters in de velddienst samenwerken. Elke ochtend gaan we eerst naar een gebiedje toe en werken dan een paar straten af tot een uur of 11. Daarna kunnen we met ze mee naar hun nabezoeken en studies maar uiteraard gaan we ook naar onze nabezoeken. En zoals het ook in Nederland gaat is het maar de vraag of ze thuis zijn.
De studie waar Marjolein vorige weekend mee kon beginnen, is helaas niet doorgegaan. Nu heeft ze wel haar moeder kunnen spreken, zij heeft ook ermee ingestemd om zaterdag te gaan studeren. Laten we het hopen.
We krijgen hier vaak te horen van broeders en zusters dat hier vorig jaar twee Nederlandse zusters zijn geweest. Nu wil het geval dat we dat ook in de velddienst deze week hebben gehoord. Een meneer zei: “vorig jaar rond deze tijd kwam een andere Nederlandse dame mij de tijdschriften brengen.” Het verdere gesprek verliep fijn en Marjolein mag binnenkort weer terug komen.
Na een tweede bezoekje bij een adres hebben mijn partner (Rick) en ik heerlijk eten mee gekregen “home made”. Toen ik had gezegd dat ik samen met een vriendin hier was gaf ze me een dubbele portie. Marjolein en ik hebben heerlijk genoten. Bij dit adres hebben we een afspraak gemaakt dat we zouden bellen als we de dag zelf zouden komen. De volgende week belden we en lag meneer helaas in het ziekenhuis. Rick en ik zijn naar het ziekenhuis gegaan om te kijken hoe het met hem ging. We hebben hem zelf niet kunnen spreken omdat hij net uit een behandeling kwam. Wel hebben we zijn vrouw gesproken en die vond het heel erg fijn dat we langs waren gekomen. Meneer had tijdens het vorige bezoek om een bijbel gevraagd dus die hebben we aan zijn vrouw meegegeven. Ondertussen heeft Rick nog een keer naar zijn vrouw gebeld. Het ging wat beter maar meneer lag nog wel in het ziekenhuis. Wordt vervolgd dus… De andere nabezoeken heb ik helaas nog niet thuis getroffen dus dat wordt ook nog vervolgd.
We waren woensdag 23 januari uitgenodigd door Koen van de Heuvel om mee te gaan in het Nederlandse gebarentaal. Wat was dat een leuke ervaring. Het is fijn om te zien dat er broeders en zusters de moeite nemen om die taal zich machtig maken en daarmee het hart kunnen bereiken.
Talitha is meegegaan met Koen en een broeder van Bethel die de gebaren machtig is. Echt een geweldige ervaring om te zien hoe de uitdrukking van de mensen is dat je hun taal spreekt. En de emoties die ze tonen als ze iets begrijpen of dat je speciaal de moeite hebt genomen om naar hun toe te gaan. Laat je alleen maar meer beseffen dat het werk wat we doen uniek is en niet zonder Jehovah’s kracht kan.
Marjolein in meegegaan met Aldo en Bekse, twee speciale pioniers in het gebarentaal. We zijn na de actie eerst een broeder opgehaald die met ons die ochtend zou samenwerken. Samen met Bekse zijn we naar een studie gegaan. Ondanks dat Bekse heeft gezegd dat we misschien niet zouden komen, zat ze toch klaar. De studie ging heel leuk. Ondanks dat we geen gebarentaal kunnen spreken, hebben we er toch een aandeel aan kunnen hebben.
Na de studie zijn we doorgereden naar een andere man, waar we mee konden praten in zijn lunch pauze. Wat is het toch fijn dat Jehovah’s organisatie zoveel hulpmiddelen geeft om ook hun te kunnen bereiken.
Uiteraard hebben we ook nog wat uitstapjes gemaakt.
Maandag 20 januari zijn we naar Bethel gegaan waar we een leuke rondleiding hebben gekregen. Er zijn zoveel mooie schilderijen en van elk schilderij die we dan ook tegen zijn gekomen hebben we een foto gemaakt. Natuurlijk hele lieve broeders en zuster ontmoet, waaronder broeder en zuster Held. Bij hun hebben we op de kamer genoten van een heerlijke lunch. Er staat een nieuwe afspraak voor maandag 24 januari om nog een keer naar Bethel te gaan dat we gezellig kunnen mee lunchen met de Bethelieten en hopen we op een rondleiding op de vertaalafdeling. Oja, en of je het gelooft of niet maar Bethel hier heeft een kaaiman als huisdier. Haha, ze hebben een kleine vijver waar deze in rondzwemt. Misschien krijgen we hem de volgende keer op de foto.
Afgelopen vrijdag (24-1) heeft Alvin een leuke groep jongeren uit verschillende gemeente uitgenodigd om bij hem te komen eten en een spel te doen. Alvin had voor een man of 20-25 italiaans gekookt. Het spel wat we hebben gedaan bracht echt de meest hilarische momenten naar voren. Als voorbeeld: we kregen allemaal 2 papiertjes waar we 1 woord op moesten zetten. Een naam, een ding, plaats etc. Je kon je fantasie op zijn beloop laten. Pakt Talitha uit de trommel een naam van een broeder die ze nog maar 2 keer heeft gezien. Ze mocht maar 1 woord gebruiken die hem beschreef. Het enige wat ze zei was “aanwezig”. Dus iedereen schoot in de lach en wisten precies wie er bedoelt werd. Dat was een zeer geslaagde avond.
Afgelopen maandag waren we uitgenodigd door een familie om met hun mee te eten. Er zijn nu ook twee stellen uit Nederland hier, die waren ook uitgenodigd. Veel gelachen veel gekletst. Die avond was ook erg gezellig. En wat kan iedereen toch lekker koken.
We kijken uit naar jullie reacties,
Hele lieve groetjes en bigi brasa’s (dikke knuffels) vanuit Suriname,
Marjolein en Talitha
Daar zijn we weer.
Allereerst willen we jullie bedanken voor jullie leuke en lieve reacties!! We vinden het fijn om te weten dat jullie onze reisverslag leuk vinden en dat jullie aan ons denken.
Wat een weken… Ze vliegen om en elke keer als we willen beginnen aan de blog komt er iets leuks tussen. Maar bij deze het is ons gelukt !!
Het is heerlijk om zo te worden opgenomen in de gemeente. We kunnen fijn met alle broeders en zusters in de velddienst samenwerken. Elke ochtend gaan we eerst naar een gebiedje toe en werken dan een paar straten af tot een uur of 11. Daarna kunnen we met ze mee naar hun nabezoeken en studies maar uiteraard gaan we ook naar onze nabezoeken. En zoals het ook in Nederland gaat is het maar de vraag of ze thuis zijn.
De studie waar Marjolein vorige weekend mee kon beginnen, is helaas niet doorgegaan. Nu heeft ze wel haar moeder kunnen spreken, zij heeft ook ermee ingestemd om zaterdag te gaan studeren. Laten we het hopen.
We krijgen hier vaak te horen van broeders en zusters dat hier vorig jaar twee Nederlandse zusters zijn geweest. Nu wil het geval dat we dat ook in de velddienst deze week hebben gehoord. Een meneer zei: “vorig jaar rond deze tijd kwam een andere Nederlandse dame mij de tijdschriften brengen.” Het verdere gesprek verliep fijn en Marjolein mag binnenkort weer terug komen.
Na een tweede bezoekje bij een adres hebben mijn partner (Rick) en ik heerlijk eten mee gekregen “home made”. Toen ik had gezegd dat ik samen met een vriendin hier was gaf ze me een dubbele portie. Marjolein en ik hebben heerlijk genoten. Bij dit adres hebben we een afspraak gemaakt dat we zouden bellen als we de dag zelf zouden komen. De volgende week belden we en lag meneer helaas in het ziekenhuis. Rick en ik zijn naar het ziekenhuis gegaan om te kijken hoe het met hem ging. We hebben hem zelf niet kunnen spreken omdat hij net uit een behandeling kwam. Wel hebben we zijn vrouw gesproken en die vond het heel erg fijn dat we langs waren gekomen. Meneer had tijdens het vorige bezoek om een bijbel gevraagd dus die hebben we aan zijn vrouw meegegeven. Ondertussen heeft Rick nog een keer naar zijn vrouw gebeld. Het ging wat beter maar meneer lag nog wel in het ziekenhuis. Wordt vervolgd dus… De andere nabezoeken heb ik helaas nog niet thuis getroffen dus dat wordt ook nog vervolgd.
We waren woensdag 23 januari uitgenodigd door Koen van de Heuvel om mee te gaan in het Nederlandse gebarentaal. Wat was dat een leuke ervaring. Het is fijn om te zien dat er broeders en zusters de moeite nemen om die taal zich machtig maken en daarmee het hart kunnen bereiken.
Talitha is meegegaan met Koen en een broeder van Bethel die de gebaren machtig is. Echt een geweldige ervaring om te zien hoe de uitdrukking van de mensen is dat je hun taal spreekt. En de emoties die ze tonen als ze iets begrijpen of dat je speciaal de moeite hebt genomen om naar hun toe te gaan. Laat je alleen maar meer beseffen dat het werk wat we doen uniek is en niet zonder Jehovah’s kracht kan.
Marjolein in meegegaan met Aldo en Bekse, twee speciale pioniers in het gebarentaal. We zijn na de actie eerst een broeder opgehaald die met ons die ochtend zou samenwerken. Samen met Bekse zijn we naar een studie gegaan. Ondanks dat Bekse heeft gezegd dat we misschien niet zouden komen, zat ze toch klaar. De studie ging heel leuk. Ondanks dat we geen gebarentaal kunnen spreken, hebben we er toch een aandeel aan kunnen hebben.
Na de studie zijn we doorgereden naar een andere man, waar we mee konden praten in zijn lunch pauze. Wat is het toch fijn dat Jehovah’s organisatie zoveel hulpmiddelen geeft om ook hun te kunnen bereiken.
Uiteraard hebben we ook nog wat uitstapjes gemaakt.
Maandag 20 januari zijn we naar Bethel gegaan waar we een leuke rondleiding hebben gekregen. Er zijn zoveel mooie schilderijen en van elk schilderij die we dan ook tegen zijn gekomen hebben we een foto gemaakt. Natuurlijk hele lieve broeders en zuster ontmoet, waaronder broeder en zuster Held. Bij hun hebben we op de kamer genoten van een heerlijke lunch. Er staat een nieuwe afspraak voor maandag 24 januari om nog een keer naar Bethel te gaan dat we gezellig kunnen mee lunchen met de Bethelieten en hopen we op een rondleiding op de vertaalafdeling. Oja, en of je het gelooft of niet maar Bethel hier heeft een kaaiman als huisdier. Haha, ze hebben een kleine vijver waar deze in rondzwemt. Misschien krijgen we hem de volgende keer op de foto.
Afgelopen vrijdag (24-1) heeft Alvin een leuke groep jongeren uit verschillende gemeente uitgenodigd om bij hem te komen eten en een spel te doen. Alvin had voor een man of 20-25 italiaans gekookt. Het spel wat we hebben gedaan bracht echt de meest hilarische momenten naar voren. Als voorbeeld: we kregen allemaal 2 papiertjes waar we 1 woord op moesten zetten. Een naam, een ding, plaats etc. Je kon je fantasie op zijn beloop laten. Pakt Talitha uit de trommel een naam van een broeder die ze nog maar 2 keer heeft gezien. Ze mocht maar 1 woord gebruiken die hem beschreef. Het enige wat ze zei was “aanwezig”. Dus iedereen schoot in de lach en wisten precies wie er bedoelt werd. Dat was een zeer geslaagde avond.
Afgelopen maandag waren we uitgenodigd door een familie om met hun mee te eten. Er zijn nu ook twee stellen uit Nederland hier, die waren ook uitgenodigd. Veel gelachen veel gekletst. Die avond was ook erg gezellig. En wat kan iedereen toch lekker koken.
We kijken uit naar jullie reacties,
Hele lieve groetjes en bigi brasa’s (dikke knuffels) vanuit Suriname,
Marjolein en Talitha
-
31 Januari 2014 - 13:15
Eljada:
Hey dames,
Wat leuk om via deze weg jullie belevenissen te kunnen volgen! Stoer ook dat jullie meteen zoveel succes hadden in de dienst! Mooie foto's, Suriname is een mooi land! Door al dat gepraat over eten heb ik zelf nu ook trek gekregen, dus ik ga nu lunchen, haha. Veel plezier nog verder!
Liefs Eljada -
31 Januari 2014 - 17:45
Aafke En Gerrit Den Boestert:
Lieve zusters,
Wij hebben genoten van jullie verslag en van de foto's.
Toch denk ik dat het gebied daar heel anders is dan hier in Veenendaal, wat fijn om mensen te vinden die luisteren naar je en ook meer van de bijbel willen weten!
Volgende week krijgen wij de kring-opziener en de districts-opziener Br.Hemmink in de gemeente.
Trouwens afgelopen Dinsdag hoorde wij jou stem nog door de telefoon in een aandeel van Br.Schoolderman, je zo ver weg en toch een aandeel hebben aan de vergadering!
De techniek staat voor niets.
Wij eindigen nu dan houden we ook wat ruimte voor andere reacties van broeders en zusters,
Heel veel liefs en Jehovah's zegen toegewenst,
van Aafke en Gerrit den Boestert. -
01 Februari 2014 - 00:40
Pa En Ma De Krom:
lieve dames,
wat leuk dat jullie weer verder hebben geschreven op jullie blog. dan kunnen we weer een beetje meegenieten van jullie avonturen in Suriname. het zal vast geen grote kaaiman zijn geweest anders zat hij niet in het kleine meertje, je weet zeker dat het er niet een van plastic zal zijn. wanneer jullie de volgende keer weer op bethel zijn.
we hopen dat jullie als je volgende week bij de drie zusters gaan logeren, dat jullie nog meer leuke ervaringen mogen beleven.
veel liefs pa en ma -
02 Februari 2014 - 20:04
De Steelsjes:
Hello Ladies,
Wat leuk om jullie verslag te lezen! Geniet er nog van!
En JAA WE MISSEN JULLIE!
Maar vooral nog heel veeeel plezier! en geniet van het heeerlijke eten daar (wat wij heel erg missen)
veel liefs
De Steelsjes -
04 Februari 2014 - 10:39
Andreas En Siuman:
Ha die Marjolein en Talitha,
Wij genieten volop mee van jullie ervaringen en ontdekkingen. Het is echt super om te lezen dat jullie daar in
de prediking zulke mooie reacties krijgen en ook dat jullie je daar zo thuis voelen. Geniet er van en tot de volgende keer.
Lieve groetjes, Andreas en Siuman -
04 Februari 2014 - 23:23
Marco, Ramona En Alessyo:
Hallo lieve Marjolein en Talitha,
We leven helemaal met jullie mee na het reisverslag gelezen te hebben.
Het is ook zo levendig geschreven, of nee, getikt, ha, ha.
Maar het gebarentaal lijkt ons zo'n speciale tak van dienst en ja Jehovah voorziet in alles zodat ook deze mensen bereikt kunnen worden. Wat een liefdevolle God hebben wij.
Nog vele zegeningen toegewenst en we kijken vol verwachting uit naar het volgende reisverslag.
Liefs Marco, Ramona en Alessyo -
09 Februari 2014 - 11:37
Perry Dassen:
Hoi Marjolein en Talitha,
Als we jullie opbouwende en hartverwarmende verslagen zo lezen in het winderigere druilerige Nederland krijgen we zin om het vliegtuig te pakken.
Mooi dat we werkelijk een grote familie zijn en jullie zo gastvrij zijn ontvangen.
Ook de velddienst ervaringen zijn een aanmoediging voor ons.
Geniet er van en Jehovah's zegen.
Liefs Perry en Darry -
11 Februari 2014 - 23:48
Liza En Jannie Grandia:
Lieve zussen.
Wat een geweldige ervaring moet dit voor jullie zijn!
Hetgeen je nu hoort en ziet zal een onuitwisbare indruk op je verdere leven hebben
Wat een prachtige natuur en een diversiteit van leven.(niet vergeten te snorkelen)
Je ervaart de energie die broeders en zusters aanwenden om het glorierijke nieuws
onder de bevolking te brengen ,niet zo simpel als in Veenendaal.
Albert Einstein zei:De woorden van een mens moet gezien worden in wat hij geeft,
en niet wat hij kan krijgen.(Hand.20:35)........Geluk is een werkwoord
Jullie beiden ervaren de uitwerking van Spr.10:22.
Wij zijn trots op jullie inzet geniet er maar fijn van en horen t.z.t je belevenissen.
Veel liefs van Liza en Jannie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
